Hayat...
Çınlayan bir sessizliğin içinde
Hatıralarla buluşuyorum Tutuşuyor, afallamış duygularım Alev alev Közlenmiş yaralar, hasretle dibime sokulurken, Çiğ yalnızlığımın, soğuk düşleri arasında, kendimle ısınıyorum Hayali kucaklıyor, kara sevdalarım Onmaz mısralarımı, dehliyorum Zapt edilmiş, düş’lere sebep Özümde kalan, Koşmayı seviyorum... Hayat ! Körpe vicdanımı sorğulama Eleştirme yeter artık Dörtnala geldiğim bu yerde, Yaşamak hakkımı, kullanıyorum Nasılsa, nasıl Nihayetinde, final de, bana ait... |
Sözün bittiği ,hayatın sustuğu an...
Saygılarımla.harikaydı...