mevsimler sende yanaydı..
güneşler pncerelerden içeri sızardı..
perdeleri rüzgarlar açardı..
saksılar günü karşılardı..
çocukluğum ikide
bir uğrayıp aklııı bulandırırdı..

sen yalnız geçerdin
sesin kısık bir şeyler söylerdin.
hep mavi giyerdin..
kalbim her şeyini atp
seni almak isterdi..
ama bir türlü beceremezdi..

bir uçurtmam vardı
üstünde ismin..
sen uçardın gökyüznde
ben sana bakmaya korkardım..
düşmeyesin diye
rüzgara duacıydım..

bildiğim bütün güzel sözler senindi.
ismsiz mektuplar benimdi.
uzaktan sevmek bu işin cilvesiydi..
giden sendin ağlayan bendim..
farkında değildin
ama..
hem suçlu hem mutlu bendim..
şimdi sende bana kaldı bu duygular..
durur durur beni sarmalar..
adını aklım unutur
kalbime sorar..
bizde bitmez
bu anlatmalık
yaralar..