Ailemin yurtdışında olması nedeniyle,ayrılık ve hasretlik benim adım ,şiire yansıyan bu duygular,yaşam biçimim oldu..

Siz gurbete gideli,
Ne hasretlik bitti,
Ne de ayrılık...
Çocuktum,genç oldum,
Okudum öğretmen oldum..
Evlendim anne oldum,
Ne ayrılık bitti,
Ne de hasretlik..

Ne çocukluğumun şımarıklığını,
Ne de gençliğimin heyecanlarını,
Ne de anneliğimin sevincini,
hazzını...!!!
Yaşayamadım,doya doya..
Ayrılığın hüznü gölgeledi,
sevicimi,neşemi..

Yiirmibeş yıl öğretmenlik yaptım,
emekli oldum...
çalıştım çabaladım,
gençlik gitti elden,
saçlarım akla doldu,yaşlandım..
Nerdeyse kırk seneyi devirdik,
Ne ayrılık bitti,ne de hasretlik..

Şu üç günlük dünyada,
Siz orda ,ben burda ...
Ayrılık bitirdi ,tüketti beni..
Ne yediğim içime sindi,
Ne de içtiğim..
Ne güldüğüm,ne de oynadığım,
Ne sevincim,ne mutluluğum....
Tadına varamadım,hayatın..
Kalmadı hayatın tadı tuzu..
Yıllar yılı hasretle geçti ömrüm,
Ayrılık ve hasretlik ,
Yaşam biçimim oldu..
Ayrılık adım,
Hasretlik soyadım oldu..

Sizsiz hep bir yanım eksik kaldı..
Hayatın içinde kaybolup gitsem de,
Günlük telaşlarla unuttum desem de,
Ayrılık hep içimde bir sızı,
Hasretlik gölgeledi,
Sevincimi,neşemi..
Özledim annemin ,
Şefkatli ellerini...

Hala devam ediyor,
ayrılık ve hasretlik..
Hüzünle geçen bir ömür,
Yeter yeter,
Bitsin artık
Bu hasretlik
Bu ayrılık,