Hayat işte...Önümüze ne getirmişse yaşadık,yaşattık...Acıların ,hüzünlerin, hasret ve özlemlerin doyasıya yaşandığı bir ömür...hüzünlü dolu bir yaşam...

BİR DELİ RÜZGAR ESTİ….
Bir deli rüzgar esti,
Savurdu beni,
Bir o yana ,bir bu yana..
Sürüklendim ordan oraya
Hayatın sillesi
Vurdukça vurdu..
Kanattıkça kanattı..
Doymadı acıya
Doymadı yaraya..
Doymadı kedere…
Vampir misali dişlerini geçirdi hayat,
Kalbimi sökercesine..

Bir deli rüzgar esti,
Savurdu saçlarımı ,bedenimi,
Çocukluğum derken,gençliğim de gitti elden,
Bir deli rüzgar esti,
Öyle bir savurdu ki,
Kendimi buldum elli dokuz yaşımda..
Nasıl geçti bunca sene bir çırpıda
Anlamadım,anlayamadım,
Yıllardır,hayatımı yaşamadım..
Yaşanmışlıklar ,gözlerime hüzün oldu yerleşti..
Hasret rüzgarları esti
Ayırdı sevdiklerimden
Özlemler döndürüyor,başımı..
Hasret rüzgarları yaktı,geçti..
Aklım hasret rüzgarlarında kaldı..
O rüzgarlar ki,beni..
Aldı götürdü taa uzak diyarlara..
Savurdu beni bir o yana,bir bu yana..
Bir deli rüzgar esti başımda..
Gündüzüm geceye..
Baharım kışa..
Kalbim kara kışa döndü..
Yollara vurdum kendimi..
Ayaklarımda yorgun,
Gönlüm gibi…
Gitmiyor işte..

Gönül Beyan
Emekli Öğretmen