BEGONVİL
Yüreğinin içinde saklıdır sevgi
Gömülüdür gönlünün tünellerinde Begonvil tohumu gibi Tomurcuklanıp açmak için Özlemle bekler güneşi Yalnız gecelerde üşüdüğünde Sarılmak ister sevdiceğine. Gün gelir açar güneş Belki bir sabah,belki bir akşam vakti Sıcağıyla ısıtır sarar yüreği Işıl ışıl aydınlatır günü geceyi Bir koyun ucunda yanıp sönen Deniz feneri gibi Işık tutar yalnızlığına. Ve gün gelir filizlenir begonvil Sarılı, pembeli çiçek açar Sevgi kokar nefesin Buram buram aşk kokar Kıpır kıpır çarpar yüreğin Her atışında nefesin Begonvil kokar. Arzuları kamçılar,yürekleri yakar Bedenleri sarar,kavurur yakar Bir gün biter sevgiler Sararıp toprağa düşer Bir başka bahara kadar Bekler sevdiceğini Yüreğine gömülü begonvil gibi. 2008.OSMAN ÖZTÜRK. TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABIMDAN |