Nisyan Kokulu Zamanlar
Nisyan kokusu sinince zamana
Şehrin pencereleri yanar Gül kurusu gün kurusu zaman dilimi Dilimi dilimler sükût Bir ut çalınır Ferhunde saatlerde Yakut demli çayım da yok... Mahut akşamların mağrur güneşi Battığından beri hüzün kokar şehrin havası Manifesto bakışlı bir peri Dudak kenarında muzip tebessümler Hüznüme hiç müşteri yok Sal gitsin ırmakları özgürce denize... Pencerelerde ne menekşe ne karanfil var artık Suni teneffüse muhtaç şehirler Tüm taş plaklar susmuş Ne Hamiyet ne Safiye Hafız Burhan da küsmüş bize Mütemadi hasret Yaz gitsin ardınca sonbahar sonrası kış nasıl olsa... İşittim bugünlerde Ölgün şehirlerde solgun güller açarmış Naçarmış güllere su veren bahçıvanlar Adının bidayeti gül nakışlı peri Muhayyel iklimlerde mesutmuş Ve bir rivayete göre Çoktan bizi unutmuş... Ankara,21.06.2011 İ.K |