MAZİME DÜŞER ADIN
Gözlerime can veren ışığın nerde kaldı
Hangi yüzler takıldı bakışlarına senin Gözlerimin önünde bir kara perde kaldı Hasret rüzgârlarıyla okşanıyorken tenin Senin her nefesinde bir aşkın eyvahı var Gözlerin gözlerini sakladığı yerdesin Yüzünde en çaresiz aşkların günahı var Sanma ki bilinmeyen gizli bir mahşerdesin Kanayan bir yürek var ayrılığın ardında Ateşi söndürmüyor gözlerdeki yağmurum Hüznü bir çaput gibi yüreğime sardın da Kendin kaldın uzakta kara gözlü mahmurum Gözlerinde gün be gün yıldırımlar çakarken Gamzelerinde kızıl kıvılcımlar gizlenir Hayalin gecelerde meçhullere akarken Gönül çaresizlikten gizli gizli sızlanır Bu hasret dayanılmaz bir ağıt sözlerinde Her söz kalbe sıkılan yağlı bir kurşun olur Yıldız söner ay susar o solgun yüzlerinde Hüznün derinliğinde yorgun yürek kaybolur Ben bir yol ayrımına itilmişim ne çare Sen gurbet kuşlarının kanatlarında kaldın Coşari kalemin lal, yürek suskun, biçare Paylaşılmaz sır gibi mazime düşer adın 09.06.2011/Samsun İbrahim COŞAR |