' papatya ' canım/ Bahçende açan papatya hatırına Gün alınca kaygılarını Çık ve gözlerine değen beyazda Duy günaydınımı… / Benimle birlikte gelirdi Yol kenarı çiçekleri İzlerdi renkleri gözlerimi Kokuları dalga dalga yüzümü buluncaya Apar topar köklerini toplayıp girinceye dek çantama Bir de şaşkın gülüşleri olurdu İçimin yaramaz çocuğu şımarmışsa bahara… Ben papatyaları sana günaydınım edene dek Yol kenarlarına senin gözlerinle baktım Misafirlikleri gülümseyişlerimdi Taşırken kökleriyle, narin Her geçen an Kaybedecekleri yaşam gibiydi Canlarına kan verdim küçük saksılarımda Suskun bekleşirlerken sıla yollarına… Sevgilim Hiç duydun mu sesimi?... Ben senin gözlerine papatyalarla günaydın ekmiştim… ezgi ç. 21.06.2011 |
Kutluyorum..
Selamlar...