postunu ve Lacost-unu çek yüzlerinde
*
tohumları dağ yamaçlarına serpili acılıdır ağıt yakan ana yürekleri yürektir bu,işte.! yakar köz olup düşünce,ateşi; besleyip büyüttüğü yeri herdem onur-özgürlük ve de bağımsızlıktır can bedeninde düşenlerin o öz hedefleri mermisiyle kefeni olsa da yiğidin mevzeri kandan gözyaşıdır avucuna düşer hep,o;annelerin tüm yitip gidenlerin duruşu hep dik,yürüyüşü yigit ana-dır,onur düşmanı olsun,der;gez’deki hedeflerin tuzu kokmuş,gör,bak;namus düşmanı bu,şerefsizlerin der arınsın ayak izlerini resm eden onurlu bu toprakların,yigit emdiği kana kan,soyduğu emeğe emek katar habire,o;it boş başların ortası olmasın,gezdeki;en baştaki başların postunu ve Lacost-unu çek yüzlerinde,altında,üstünde görünsün kirli gerçek yüzleri emper bozması köpeklerin çaresizlikten ve aşağılık o düşkünlükten olmasın ölümün helàl etmem emdiğin sütü,bak;annenim,anısı var,döşümde yorgansız geçirdiğim tüm kış gecelerinde göksümdeydi,ellerin * <<< Sair Metin Demirkaya |
Anamızdır ağıdı yakarken taş çıkarır benim diyen bestekara yalansız
Közdür düştüğü yeri yakan köz
yeri göğü inletien feryatın diğer adıdır
Mezara girmesin yiğit
Hele birde sol yumruklarda sıkılı kalırsa intikam yemini
O ananın dilinde bir tekerlemedir
AĞIT
Dostca selam saygılar