YALNIZLIĞA YÜRÜMEKGenç adam yalnızlığa yürüyordu İç çeke çeke Gözyaşlarını, akıta akıta Onu sarmalayan karanlığa boyun eğerek Beklediği ışığın gelmeyeceğini bilerek Yürüdü ve yürüdü Adımlarını sayarak rüzgarı yoldaş bilerek Bir seyyah edasıyla zamanı yok sayarak Hafızasını silerek eskimişliğe doğru yürüyordu İçindeki sitemleri bir çöpe atarak Haykırışlarını gökyüzüne savurarak Ve sevdasını içine gömerek Yürüdü ve yürüdü Genç adam bir an duraksadı Silmeye çalıştığı hafızasına bir göz attı Biliyordu onu aklından silemeyeceğini Kalbini esir alan sevdanın Beynindeki hücerelede yayıldığının farkındaydı Ve aklında tek bir isim bırakarak Yürüdü ve yürüdü Yürürken aklında bıraktığı tek ismi söyleyerek İç çeke çeke Gözyaşlarını, akıta akıta Karanlığa doğru yürüdü Ve bu onun son yürüyüşüydü Bunu bilerek yürüdü Sonuna yürüdü Yalnızlığa, yapayalnızlığa.. |
kübra akbaş tarafından 1/27/2015 12:49:13 PM zamanında düzenlenmiştir.