İçimdeki Sen
Hırçın deniz iken hep gözlerinde duruldum
Kısır döngülerde pervaneyken kalbinde durdum Sevdayı gözlerinde anlatırken ben hep sustum Yalnızlığı toprağa gömüp sende acılarımı unuttum Islak gözlerimi senin gülüşlerinde kuruttum. İçimdeki sen bir avuç toprakken; Ben sevginde yeşerecek tohum oldum Kanatlanıp özgürlüğe uçarken Yine senin dalına kondum Sen yokken yarınlarında Dört mevsim dal dal kurudum durdum Seni sevince anladım ki Gülüşlerin ; Acılarıma verdiğim son umudum Sevdaya yelken açmak için Kalbimi avuçlarına sundum. |
Bu siirde İsmail Sarıgene' ye ait. Begendigin bir siirimi yayınlandın yoksa kendi isminle mi yayına verdin bu siiri ? Bir acıklama bekliyorum. Begendigin bir siir olarak yayınladiysan sorun yok arkadasım..Telif hakkı konusunda belgelerin varsa [email protected] a yollar mısın ?
http://siir.gezginler.net/siir2.asp?id=9589
http://www.siirkolik.com/siir_oku.asp?id=7390