meleklerin de mızrakları vardır
cennetin de kurbanları
şeytan yanmışları
melek körleri savurur meydanlarda
kıyamet meydanlarda !
onlar kanlı ovaları
toz duman ederler
atlarıyla vuruldukları
sırtlarından terledikleri
koştukları görülür
her günbatımında
o ovalar ve o dağlar
cennet ve cehennem olurlar
biri ışık saçar
öyle bir saçar ki artık görmeyen gözlerin
yaşlarıyla ıslanır toprak
biri yanar alev alev
her kıyamette feryat vardır
ateşler harlandıkça
daha da işitilir

binlerce cennet vardır
binlerce cehennem
ondan her günbatımı
yanmış, ve rengini kaybetmiş
suratlarla çevrilir
meleklerin de mızrakları vardır
cennetin de kurbanları
şeytan yanmışları
melek körleri döndürür durur
kanlı bıçaklarının
sivri uçlarında

meleklerinde mızrakları vardır
cennetin de kurbanları
şeytan yanmışların
melek körlerin rüyalarına girer durur
buzlu kış günlerinde bile terledikleri
hıçkırıklarla uyandıkları görülür
kurban her zaman kurbandır
köle her zaman köle
ondan o kabuslar bitmez
sürer gece gündüz
cennetin de parmaklıkları vardır
cehennemin kuyuları gibi
dokunan hep tutunur
şakacı şeytanlar
bazen ip sallar
ve melekler kanatlarını gösterir durur
yaz günlerinde , sıcak yaz günlerinde !
sarhoş biter adamlar, serin kuyuların rehavetinde
son bulurlar
cennetin camekanlarında kafatasları
şeytanın boynunda asılmış kemikleri görülür
at sırtında dörtnala koşarken
sesleri duyulur
meleklerinde gözlerinin ardında şeytan vardır
kanlı bir aşk, zorlu bir hedef, sevgi zehirdir, zehir !
ondan, her akşam bakışların intiharı seyredilir
hep aynı senaryo, ama sıkmaz
melek ve şeytan , çok iyi bilir
her bakış farklıdır, her yara ayrı kanar
ömürler tüketilir kadeh kadeh
ve yenisi başlar
kupalar kırılır, yenisi getirilir
avuçlarına, cihanın avuçlarına !
şeytanın parmaklarına, meleğin dudaklarına
usulca bırakılır
meleklerin de mızrakları vardır
cennetin de kurbanları
şeytan yanmışları
melek körleri sallar durur
feleğin yörüngesinde



Zeynep Ekmekçi