BABACIĞIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1966 YILINDA SINDIRGI ORTAOKULU BİRİNCİ SINIFTA OKURKEN BAYRAM ARİFESİ AĞABEYİM İLE KÖYDE EVİMİZE VARDIĞIMIZDA BABAMI OTURDUĞU YERİNDE GÖREMEM BENİ ÇOK SARSMIŞTI. DAHA O ZAMANLAR 15 YAŞINDA FİLAN BULUNUYORDUM. ÇOK ACI BİR OLAY KİŞİNİN CANI KADAR SEVDİĞİ BABASININ CENAZESİNİ GÖREMEMESİ.. ALLAH KİMSYE GENÇ YAŞINDA ANASIZ-BABASIZ BIRAKMASIN. ÇOK ZOR ÇOK. AĞABEYLER HİÇ BİR ZAMAN ONUN YERİNİ TUTMUYOR ANA DA DAHİL... BU VESİLE İLE HERKESİN BABALAR GÜNÜNÜ CANI GÖNÜLDEN KUTLARIM. SAYGILARIMLA...
Hasretin beni ateş gibi yakarken, Yüzüme buz gibi bir el sürüyor. Hayalin her an rüyama girerken, Kör olası gözümden yaş akıyor. Akan yaşım bir dere gibi çağlarken, Gülmüyordu artık bende baş. Sensiz aş boğazımdan geçmezken, Yetim kaldı bacı ve kardaş. Şen kuşlar havada durmadar uçarken, Nasıl duruyorsun o karanlık yuvada.(1) Eller güzel muradına ererken, Düşünmüyor musun sen bizi burada? Hasretinle sinem od gibi yanarken, Ölümüne yüreğim nasıl dayansın. Bütün bacı-kardaş yas tutup ağlarken, Gözlerimden kanlı yaş su gibi çağlasın. Köpekler durmadan bakışıp ulurken, Ağaçlarda kuşlar inin inim inliyor. Gül vücudun toprağında çürürken, Kapanası gözümü kanlar bürüyor. Hasretinle bağırım sızılarken, Dermansız acılar yüreğimi yaktı. Senin ölümün içimden gitmezken, Alnıma bu kara yazım yazıldı.(2) Ölümün bana pek zor geldi. pek, Kalmadı takatım , kırıldı bacağım. Ya yanıma gel , ya da yanına çek, Benim sevgili, pek sevgili babacığım. CEMİL"in içini ölümün yakarken, Düşmüştü yeni bir kaygıya. Dermansız yarasına deva bulunmazken, Durmadan yalvarıyordu ulu MEVLÂ"ya. KÜÇÜK OZAN (CML DMR) PEDERİME SESLENİŞ’TEN. LÜGATÇE: SİN: MEZAR. |
Yüzüme buz gibi bir el sürüyor.
Hayalin her an rüyama girerken,
Kör olası gözümden yaş akıyor.
Akan yaşım bir dere gibi çağlarken,
Gülmüyordu artık bende baş.
Sensiz aş boğazımdan geçmezken,
Yetim kaldı bacı ve kardaş.
Şen kuşlar havada durmadar uçarken,
Nasıl duruyorsun o karanlık yuvada.(1)
Eller güzel muradına ererken,
Düşünmüyor musun sen bizi burada?
Hasretinle sinem od gibi yanarken,
Ölümüne yüreğim nasıl dayansın.
Bütün bacı-kardaş yas tutup ağlarken,
Gözlerimden kanlı yaş su gibi çağlasın.
Köpekler durmadan bakışıp ulurken,
Ağaçlarda kuşlar inin inim inliyor.
Gül vücudun toprağında çürürken,
Kapanası gözümü kanlar bürüyor.
Hasretinle bağırım sızılarken,
Dermansız acılar yüreğimi yaktı.
Senin ölümün içimden gitmezken,
Alnıma bu kara yazım yazıldı.(2)
Ölümün bana pek zor geldi. pek,
Kalmadı takatım , kırıldı bacağım.
Ya yanıma gel , ya da yanına çek,
Benim sevgili, pek sevgili babacığım.
CEMİL"in içini ölümün yakarken,
Düşmüştü yeni bir kaygıya.
Dermansız yarasına deva bulunmazken,
Durmadan yalvarıyordu ulu MEVLÂ"ya.
KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
PEDERİME SESLENİŞ’TEN.
LÜGATÇE:
SİN: MEZAR.
CEMİL DEMİR (KÜÇÜK OZAN)
Değerli Cemil dostumun bütün şiirleri gibi bu şiiride güzeldi değerli arkadaşıma şiir yolunda başarılar diliyorum.Yunus diyarından selamlar.