“ NARMİNE'NİN TÜRKÜLERİ ”Şimdi Hoyrattır rüzgarları yaşamın Papatya taçlı umutlarına Sen yine de kaçır gözlerini Düşlerine yoksul,uzak Mavisi yitik zamanlara bakma Ey benim baharında açan Güz menekşem Kirpiklerinden geceler düşenim Aralansın gelincik dudakların Söyle ne olur turnalara En güzel Narmine türkülerini Günbaşakları gamzene eşlik etsin Sen ki Nar-ı acılara mangal olsan da Anadolu yüreğinle Dönüştürürsün çocuksu sevince Dudak büken hayatı... Mutluluğa adımlar yürütürsün Geleceğin bozuk yollarında Ah benim Bağrı yangınım Sabır taşım Umudum Yuvam Gonca güllerin İlk dokunduğu sımsıcak kucak İlk gördüğü sevginin yüzü İlk Öğretmeni Ana bellediği Anadolu kadını Sensin Bengi suyuyla yoğrulan gönül dağı Sensin Aşk ile açılan gülistan bağı Sensin sevda Sensin tutku Bilirim Bir Mustafa Bir Yunus Emre Bir Yakup’tur Gözlerinde renk olan Dilinde duan Canım dediklerin aşkına Güzel yarınlar için dileklerin Ve bilirim Ne kalemler yaza yaza bitirir Ne de şiirler anlata anlata ki Sus dedim şiirime Adına Cennet verilen Ayaklarının altında Tozun olayım. Meryem ASLAN |