VEDANIN ARDINDAN
Bu seven gönülü, sevmeyen canan.
Geriye bakmadan, terkeder birgün. Alnımda buse yok, gönlümde hicran. Vedanın ardından, erir günbegün. Sözle anlatılmaz, derin veda yarası, Bilinmez hangi hekimdedir devası. Buluşmaktan gayrı, yoktur halası. Ayrılık acısıyla, gönlümüz üzgün. Takvimden düşer gün yaprak yaprak, Acep sevdiğimiz bizi, edermi merak. Bize düşen hayatta, gül gibi solmak, Çöküyor sinemize, tarifsiz hüzün. Mehmet Demirel 17.06.2011 |