Gelme Gusletmeden İhanetini
/Kirpiğimin ucuna bıraktınya kendini
Uykulara düşmüyor gözlerim Gözlerime düştüğün kadar.../ Ellerimde tünüyor Geceden kalma sabahlar Sırtıma yıktığından beri ihanetini... Kırgın sözlerim dudağımda kördüğüm Lâl ağıtlarımdan Çığ gibi düşüyorum Susturdukça yüreğimi sana Dinmeyen kederimin elinde üşüyorum... Kaderimin gözleri kör Dili dönmüyor Adınla anılan sözlerde ağlıyor efkâr Bileti kesilmemiş seferinden yadigâr Vedasız vedalarda sızlıyor ayrılıklar Sende kalan yanım gibi yalnızım şimdi Oysa koca bir kent kadar Sevmiştim seni... Dem bu...Dem İçimde yokluğun koparırken kıyametini Bilme Gözyaşımla ödettiğin Aşkın kefaretini Görme Gönlümde açan kan çiçeklerini Gelme sakın gelme Gusletmeden yâr ihanetini... 20,03,2011 Arzu Karadoğan |
sakın gelme
Gusletmeden yâr ihanetini...
Maalesef sevdalarda kirlenebiliyor ...su bedeni kirlerden arındırsada yürek yangınlarına güç yetiremiyor...
Kaleminiz daim olsun...
Şiirle...