“ EY GÖNÜLL ”
ey gönül
hayat süprizlerle doludur kimi zaman saadeti kaybetmenin hasretiyle kavrulursun kimi zamanda ummadığın saadet ile huzur bulursun çektiğin ızdıraplar elemler sabrın ateşinde pişer ey gönül ateşten korkma sabrın sineleri yakan hiç sönmeyen ateşinde piş,ki sevdanı yaşarken lezzet bulasın ey gönül tohum bile toprağın derinliklerinde yeşermek uğruna sabıra mahkum çileler elemler içinde hasret ile yeşermeyi bekleyecek belkide çürüyecek canını toprağa verirken bile sabredecek sonra filiz verecek hasreti çektiği gün ışığa kavuşacak gökyüzünü kucaklayacak sende öylesin ey gönül sende sevdanın korkusunda,elemlerinde zindanlarında kalmaya tahammül et acılara katlanmanın aşkın nimetlerine hasret yaşamanın ateşinde pişerek lezzet bulacaksın ey gönül acılara sende sabret kahretmek için değil sevdanı sağlamlaştıman sen sevdana ümite sıkıca sarıl bilki hiç bir gece kalıcı değil her karanlığın sonunda aydınlık vardır sabret gönül yol çok uzun değil az kaldı {{{{YUNUS{{{{ |