Herkesin uzağındakiyle konuşup
Yanındakiyle konuşamadığı
Kimsenin diğerinin
Gözünün içine bakamadığı
Beton kentin
Aynalı,camlı,renkli ışıklarının
Altından sıyrılarak

Yağmurdan sonra
Yıkanmış sokakların
Doğal kokusunda
Ve çok eskilerden kalma
Bahçeli,bahçesi ağaçlı
Kulübe gibi kalmış
Mütevazı konağın önünde
Yaşlı çınarın
Temizlenmiş yapraklarının
Altında
Makine seslerinden uzakta
Taze çay kokusu eşliğinde
Gözlerimin içine
Bakarak söyler misin?
Yıllardır uçurduğum
Sevda güvercinleri
Hiç pencerenize kondumu?
Bir avuç yem vermesenizde
Perde arasından olsun gördünüzmü
sevda ulagımı?

İnsan nedir, bilirmisin?
Adem’den aşağı
Çağlarda,iklimlerde
Değişmeyen varlığı...
Ya beni
Beni tanır mısın?
Sevdayı yüreğine gömüp
Dilinden saklayanı…
Gözlerimin içine
Bakarak söyler misin?
Tiksindiğim bu sokaklardan
Bütün gücünle
Beni çeker misin?
Bu çınarın altında
Huzurlu olduğum gibi
Yürekten dinler misin?
Yani beni
Seni sevdiğim gibi
Sever misin?