HATIRALARIMIZ ve FESLEĞEN TOHUMLARI
Metronun gürültüsü beynimde koşar,
Ben metroda koşarım. Geçen gün kırdığım kavanoz, Yeniden kırılır gözlerimde Kavanozun içinde sen... Hatıralarımız ve fesleğen tohumları Yağmur yağar bizim üzerimize, Biz yağmurun üzerine. O zaman daha da bir sarılırdın bana, Bir şemsiye altında Ve yanardı bütün dünya o vakit... Yanardı dünya. Yağmur durmasın diye dua ederdim Sen bilmezdin bunu. Ama kavanoz kırıldı içinde sen, Hatıralarımız ve fesleğen tohumları... Bir anafor içindeyim parçalanır başım Sen ovardın ve geçerdi Şimdi sen yoksun, ben yokum Dün gece yarısı, Bendeki son fotoğrafını da yaktım. Kavanozun içinde sen, Hatıralarımız ve fesleğen tohumları... Ben sana tutsak olmuştum, Müebbet hapis... Gönlümdeki tel örgüleri bile sevmiştim Şehrin üstünden kalkan sis, Aramıza girdi. Geçen gün kırdığım kavanoz, Yeniden kırılır gözlerimde. Kavanozun içinde sen, Hatıralarımız ve fesleğen tohumları... |
terimlerin şiirde kullanımları risklidir öyle yerleştirmelisiniz ki onları gören gördüğünü farketmemeli(bence).
şiirde metroyu çok net gördüm. fazla postmodern olmuş kelime tercihiniz hatta işlenmesi.
ama tekrarlanan iki mısraya bayıldım.
"Yağmur yağar üzerimize,
Biz yağmurun üzerine." böyle ufak değişiklikler istiyor..(bizim üzerimize)