koca yıllar ömürden geçiyor yavaş yavaş
koca yıllar ömürden ömürden geçiyor yavaş yavaş
bir hışmınan yıkılır esen aşkın rüzgarı yıkılan aşk gezdirir koca dağları çektirir şafakta feryadı, ah ile zarı yıkılan yuvaya baktırır bak yavaş, yavaş yaş kemale erdi bedenim yoruldu gönül dağlarımın çiçeği kurudu dünüm geçti bu günüm sanki bana darıldı doğan güneşim batıyor bak yavaş, yavaş bu günüm tükendi yarınım belli bunca yıl geçti yaş oldu elli dördü elli dört kez gülsemde gözlerim selli koca yıllar ömürden geçiyor yavaş, yavaş sadık dost olanlar yarından küsmesin muhabbet bağından umut kesmesin nurettin, im kahır kasırgası kalbe esmesin kırılır dalları kurur sevgi çiçeğimiz bak yavaş, yavaş. nurettin akçay |