ATATÜRK
Şehrin orta yerinde mekânın oldu bahçem
Sıcacıktın Atatürk ben yoksuldum yavandım Şahlanan at nalında ezildikçe kelepçem Sırtı açık karnı aç yalancı pehlivandım Kaç takvim yıl öncesi Samsun ufuklarına Sorular soruyordu mavi gümrah gözlerin Sınırlar çiziyorken göğün ayyuklarına Yivsiz namludan çıkan kurşun oldu sözlerin Gözlerim gözlerini görmeye olmuş teşne Çilemeye başladı gün ışığı erkenden Gökkuşağı rengârenk her rengi aşna fişne Isırgan yangısına medet bekler sirkenden Ölüm sessizliğini bozarken telin sesi Dinlemeyecek misin bu vatan türküsünü Canana can verirken yaprağın her nefesi Hep bir umut bastırır ayrılık ürküsünü Demek sırf sana özgü aşılamak umudu Erdemim sen bilgim sen özgürlüğe ezgim sen Coşari’nin gözünde ne pınarlar kurudu Hedefim sen ilgim sen en kırmızıçizgim sen 19.05.2011/Samsun İbrahim COŞAR |
yüreğine sağlık kardeşim övgü yerinde
daim ol