Ben&Sen
Ben dudaklarınla buluşmayı bekleyen bir rujdum,
Sen dudakların çatladı ama ruj sürmedin Ben yağmur olup damla damla Saçlarına düşmek istedim Sen hep kırmızı bir şemsiye açtın Şemsiye kırmızıydı,aşka ihtimal vardı Fakat sonra hiç yağmur yağmadı Ben gözleinde akmayı bekleyen bi gözyaşıydım Sen hiç ağlamadın Ben dudaklarına değen sigaraydım İçine çektiğin dumanındım Sonra sen sigarayı bıraktın İzmariti yere attın.ben orda kaldım İkimizde de ortak bir ’sen’ vardı Ben seni seviyordum Sen kendini... |