TERK
terk i diyar zamanı gelmişse artık
engel olamaz güneş batan güne sancılı bir çivi deler yüreğini ve paslı zifirini bırakır en çok ağrıyan yanına kahbe zaman lahza lahza erir bulutlar yolcu olur sonunu kestiremediğin yola sersemlemiş anılar takılır peşine kendini ararsın kaybolmuş geçmişinde umutlarsa ne kadar uzakta görünür halbuki ne kadar da ister insan olmayacak şeyleri bir kendimi arıyorum ben aşıkın maşuku aramasınadan daha çok yokum artık ben bu oyunda kendimi de terk ettim yapayalnız gidiyorum ben bu şehirden |