emmi ve ben............. emmi’me anlatacağım; iğne atsan yere düşmez yalnızlığımı kıyı’ya ben gibi keyifsizce vuran dalgaların dalgınlığını yüreğimdeki yorgun sandalı, ve; kördüğümlerimi güneşin batışına denk düşen , yorgunluklarımı, bu akşam efkarımı da alıp emmi’me gideceğim, ve; bembeyaz sakalı, o anlatacak ben dinleyeceğim denize dalmış gözlerinde kaybolarak, senden anıp, efkarımla rakı demleneceğim arada, allah ne verdiyse mezem belki de emmi’den bir kaç balığın öyküsü ayışığını görüp coşan dalgalara dalacağım siga, siga... emmi seslenecek "şerefe more" diye dalgınlığıma bağıracak, "değer mi" diye rakı’nın şefkatli kollarına sığınmadan daha "değer be emmi değer" diyeceğim kadehimi kaldırarak.. sicim misali belki her damla akacak gözlerimden asla belli etmeden emmi’ye ama; iç çekişlerimi tutamam ki, olsun be emmi; aşk için dökülüyor bu yaşlar diyeceğim, rakı’nın buğusu hiç bitmeyecek tüm gece zamansız aşk’ın zamansız sarhoşluğu yankılanacak barınakta emmi’m ve ben, yeniden yüzdüreceğiz yüreğimdekii yorgun sandalı, hemde; geçmişten baki hiç bir acıya aldırmadan..... ..... kıyı ege köylüsü.... . |
ne içten bir şiir, içe işleyen
kaleminiz var ola
Sevgiyle kalın