Prangalarhasrete cekilen prangalarda yorgun düşen bir forsa misali yorgun düştüm seni içimde yaşattığım her saniye soğuk terler döktüm sıcak bir yuvanın özleminde engin maviliklerde uçsuz bucaksız mecraalara ulaştım herhangi bir kara parçasında senin hayaline rastlamadım çetin geçen bir kışta donsada ellerim prangalarda donmadı kalbim hiçbir şeyin sıcaklığında;gözyaşlarımda olmasaki gecenin yıldızları mavilkte ve bana bakan gökyüzünde uçsuz bucaksız kör bir kuyudaki yakamozlar bile renk vermiyor senin hayalinin olmadığı gecede benliğime her doğan güneşte umutsuzluğa çektiğim prangalar belki bir gün acılar yorgun düşen bedenime ızdırap vermekten cayar ben dileyemem güzel mutlu hisleri her saniyenin yaşanmışlığında seni sevdiğim günün sabahında prangayı meslek seçtim hayatımda şimdi ne sen ne ben kurtaramaz bedenimi acıdan istikbalde de mutlak bir sevinçle ölmeyi istiyorum ben...... vkeskin |