KIYMETSİZ
Kalemimin ucunda toz pembe hayeller
Kasırga gibi yüreğimde serzenişler Peşpeşe gelen hayel kırıklıkları Ardım sıra sürükler beni adım adım uçuruma Tesellisi yok meczup duygularımın Elimden tutan yok, son karanfilin dalıda kırıldı Artık çıkmaz sokaklarda bir kuytu köşeye sığıntı ömrüm Her bahar kışı getirdi peşinden Ve buz kesildim yağan kar altında Sabahın dondurucu ayazında İşlerken ilmek ilmek soğuk, donuyordu kanım Dilenciliğede yanaşmam hani, Gururum bilğimde altın bilezik Sokak serserisi de değilim ammaa Bazen haydut ediyor adamı çaresizlik Neyse sergüzeşti hayatım; Değil bir şiir değil bir hikaye Vermeyin hayata ne kıymet nede değerli bir paye Bilmeden gelirsiniz dünyaya Çeker bir gün bir el sinenizden, bilmediğiniz bir aleme En kıymetli gördüğünüz hayatınızı Yıkılır köhne beden, bir kaç gün sonra, Kokuşmuş bir ceset kalır kara toprak altında Ve arkadaşları çıyan, akrep, böcek... 20.04.2011 |