NEYLEYİM
Vuslat hikeyeleriyle,
Avuturken gönlümü, Azraile kanıpta, Büktün sen belimi. Ruhuma bin yıllık, Karanlıklar çöktü. Hicretinle Güzel kıldın ölümü, Neyleyim... Hani, Ayrılmak yok demiştin. Kalbime dokunup, Yokluklara karıştın, Çöl susuz ben sensiz Bir hiçiz bilirsin, Cennetin kıyısında, Cehennemde yaktın, Neyleyim... Ben hayatı , Senle sevmiştim. Aşkların en güzelini, Sende dermiştim. Bülbül gülsüz, Bir hiçtir bilirsin. Kara kışlarda gönül, Neyleyim... Hicran ve özlem, Zehir oldu aşıma. Vurulmadık, Bir arş kaldı başıma. Yalnız bir güvercin, Çok yaşamaz bilirsin. Kanlı yaşlar durulmuyor, Neyleyim... Toprak olsam, Seni bağrıma bassam. Bir taş olsam, Başucunda beklesem. Yağmur olsam, Şaçlarına dokunsam. Yakarışlar duyulmuyor, Neyleyim... Cevher OLT 1997 |
Seni bağrıma bassam.
Bir taş olsam,
Başucunda beklesem.
Yağmur olsam,
Şaçlarına dokunsam.
Yakarışlar duyulmuyor,
Neyleyim...
mükemmel eser okudum,
yazan yürege saglık saygılar