Cemreyi Soyan Mevsimler
Tinsel arzularla düştü ilklere
Düşünmemişti ki ne alır, verir Sanmıştı yaşamı gönlüne esir Oysa aldanmıştı pembeliklere . Doğarken kesildi en ağır ceza Yeni umutlara koştuğu halde Sevmeyi sevmenin cezası mı ne Bedeller ödedi hep kana kana . Yaşıyor olmak mı bütün mesele Eksilen özünü nasıl bulursun Perde kapanınca bitecek oyun Cemreyi soyunan mevsim gelince . Kapılar ardında yazgı değişti Akıl duyguları aşıyor artık Dünlerin izleri yıkıma tanık Enkazı süpürmek en kolay işti . 23 Ocak 2008 Nesrin İNANKUL |