Bir tek sen benzerdin anneme..
Saçlarının inceliği bile!
Camın önünde susuz kaldı krizantemler...
Saçlarım döküldü yaprakcasına..
Ve bir tek sen benzedin anneme!
Üşütürdüm zamansız,
Kızardın kendine..
"Ben kime üzülüyorum ki..!" diye.
Sonra dayanamazdın işte bak!
Bak, dayanamadım..
Benzettim seni anneme.
Bir balta yerken gövdeme,
"Niye döküyorsun yapraklarını?" deme..
Devrilirken genç görmesinler beni diye.

Yine sen benzedin anneme bu sabah,
Ilgıt ılgıt mutfak koktu buralar..
Ve o gül reçeli tadında bakışlar!..
Sahanda haykırış bunlar.
Sana da yalvarış..
Bak demin yine anneme benzedin,
Bir tek sen benzedin!
"Üstüne ne aldın?" diye sorarken...
Canları cehenneme dedim!
Sulamadım fesleğenleri,
Kendimi bu hâlde beğenmedim..
Ama bir tek,
Sen benzedin anneme..
Bana olan telaşını,
Hiç bu denli hissetmedim.
Sen bir bayraktın şuramda..
Çektiler,
Çıkaramadılar!
Uğruna kan aktı çünkü..
Geceler boyu kanadı.
Ve polarım yere düştüğü an..
Başkası değıl, sen benzedin anneme ki,
Sorma gitsin...
Varsa cesaretin,
Salla başka bir bayrağı bu payidar cumhuriyetinde...