EDEBİYAT NEYİME
Edepsizlik almış gider başını
Edebiyat neyime bilmem bu alemde Eğitimini gören olmuş cahili Edebiyat neyime bilmem bu alemde Edep çıkmış dağa durmaz şehirde Edebiyat boğulmuş cahil nehrinde Sevgi saygı kalmış yalnız dillerde Edebiyat neyime bilmem bu alemde Şiirler dile gelir ah der sızlanır Eğitimli olan büyümüş nazlanır Sorarım gerisi kimlere kalır Edebiyat neyime bilmem bu alemde Dilerim duymaz karaca oğlan Umarım bunları bilmez Mevlana’m Değişti devran boşa bu zaman Edebiyat neyime bilmem bu alemde Okumuş kendini görür havada Cahil şair olmuş gezer vahada Şimdi kim kimde arar ki hata Edebiyat neyime bilmem bu alemde Saygı sevgi övgü hepsi sözde Aşık bir derman arıyor sazda Dürüstler yolunu şaşırır düzde Edebiyat neyime bilmem bu alemde Öksüz kaldı şiirim şair değilim Yazmadıkça doğruyu olur gerilim İnanın bilgisiz ben bir cahilim Edebiyat neyime bilmem bu alemde |
Elbette başlarsın sende ağıda.
Milletin uzaya gittiği çağda
Edebiyat her an lazım insana'''...Rabatl
Güzel anlatımdı...Yüreğe sağlık...Rabatlı