İsyanım var çağın insanına,
İnsan mı dedim sehven, kusuruma bakma,
Diyordum ki isyanım var tüm kuru vicdanlara,
Kalplerini taştan yontmuş sinsi akbabalara,
Zalimin önünde diz çöküpte kafa sallayanlara,
Ruhu okşanınca hemen gözlerini yumanlara,
Yapılanlara baş çeviripte onaylayanlara,
Sırt sıvazlayıp ardından kem bakan çakallara...

Aciz bir kuklasın sen ey işini bilen adam,
Tüm olasılıkları masaya yatırıpta hesaplayan,
ve ardından herşeyi garantiye aldığına inanan,
Söylüyorum, hayatın sadece yalan, dolan ve paravan...
Adamlık sen de nerede,
İltifattır sana “bıyık altından gülen madam”,
Sensin sana dokunmayan yılanlardan da aşağılık olan,
İşine gelmeyeni görmezden gelen leş kokulu sırtlan,
Susmana sözüm olmazdı da, bari olanları alkışlamasan...

İlk düşmanım sensin modern denen kahpe adam,
Güçlü olduğunda küstahlaşıp kancıklaşan,
Köşeye sıkıştığında acılarla miyavlayan,
Yerine göre gözleri dolan,
Yerine göre üç maymunları oynayan,
Makam uğruna ruhunu açık artırmaya sunan,
Fırsatını bulduğunda mazlumlara kibrit çakan,
Gemisini yürütüyor işte ya, sözde kaptan,
İlk çatırtı da farelerden önce sandallara zıplayan,
Zıplayıpta ardına hiç bakmadan kaçan,
Kazanç bahisse şeytanlara göz kırpan,
Hükümran olduğumda listemde ilk asılacak olan...

Ey bana dokunmayan yılan,
Haberin olsun yazıyorum işte tam da buradan,
Dokunacağım sana hiç bahane aramadan,
Mert olsan da nazarımda işini bilen sırtlandan,
Sıra da sen varsın, unutmadım adını, yazdım bir kenara,
Adresin belli kaçamazsın nasıl olsa,
Ahdim var pişman olacaksın ilk bana dokunmadığına,
Lütufta mı bulunmuştun sanki yok yok şaşırma,
Yaptıkların kar mı kalacak sanmıştın yanına,
Rastlayacaktın elbet ama eninde ama sonunda,
Bir pire için tüm yorganları yakacak olan çılgına...

7 Haziran 2011

Fotoğraf: cowboys006 bit.ly/mitJoC