Bir soykırım masalı
Bir Soykırım Masalı
Yaşlı ninem masal anlattı, Çocukları etrafına toplayıp. Uzun kış gecelerinde, gaz lambasının ölü ışığında, Köroğlu dedi, Bolu Beyi dedi, kır atı anlattı. Kaf dağlarının ardındaki dünyalardan bahsetti. Devleri, cinleri, cüceleri, keloğlanı, söyledi. Masallar anlattı, bizlere Nenem. Bazen ağladık, bazen güldük, korkudan büzüldük. Bir masalı vardı, ağlardı, zor anlatırdı Nenem. Masala başlarken derin bir nefes alır, içini çeker, Ermeni zulmü diye başlardı. Çocuklar derdi: Böyle bir zulüm dünyada yaşanmadı. Ne kadın, ne bebek, ne yaşlı, canını kurtarmış. Burunlar, bacaklar, memeler, kulaklar kesilmiş. Bacak kadar kızların bile namusları kirletilmiş. Bırakın insanları, ne ev, ne samanlık ne hayvan kalmış. Çok çile çekti insanlarımız çocuklar, çoook. Ninem; Hem ağladı, hem anlattı. Yaşlı ninem Ermeni dedi bize, Ermeni çok kötülük yaptı. Müslüman böyle zulüm görmedi. Biz anlatılanları masal sandık, Yıllarca bu masalı, hayalimizde taşıdık. Zaman oldu büyüdük, okuduk, okullarda öğrendik. Ninemin anlattıkları masal değil, en acımasız gerçekmiş. Öğrendik ki savaş çıkınca, erkekler savaşa gitmiş. Geride kalan savunmasız insanlar, Ermeni çetelerinin eline düşmüş. Yapılanlar bir soykırımdı, acımasız vahşetti. Amaç doğuda yaşayan Müslüman Türk’ü tamamen yok etmekti. Sahipsiz kalan insanlar göç oldu, dizildi yollara. Yollar uzadı, can pazarı başladı, dayanmak zor hastalıklara. Anadolu insanı, saf, temiz bir Millet, Ne hallere düşmüştü, çekmişti çok eziyet. Zaman, zaman içinde medeni Dünya’da bir masal: Diyorlar’’ Ermeni soykırıma uğramış’’ Millet’ime yapılanlar, sayfalara yazılmamış. Dünya Devletleri’nin dilinde bir şarkı! ‘’Ermeni masum, Ermeni suçsuz, Ermeni haklı, Ermeni Soykırıma uğradı’’ Kabul edin bu masalı. Devlet Ermeni’yi koruyup, başka yere taşımış. Çile çeken, ölen, kaybolan insan çok olmuş. Yapılanlar elbette doğru değildi. Lakin olanların sebebi kendi çeteleriydi. Bunu unutup Devleti suçladılar, Ölen binlerce Müslüman’ı hiç ama hiç hatırlamadılar. Ölen Müslüman Türk’tü. Batılılar için ölenler, insan bile değildi. Ermeni masalı vardı masada. Kolaysa anlat bakalım doğruları dünyaya. Bizi yönetenler uyumuş yıllar yılı. Ermeni yol almış uzun yıllar boyu. Hadi onlar Ermeni dostu Avrupa’lı. Ya bizim vatandaşlarımız, onları ne yapmalı. Utanmadan geçmişini suçlayanlar, Yollarda Ermeni’yiz diye bağıranlar. Kendi insanının acılarını dillerine almayanlar. Ölen geçmişimin ruhları, şimdi çeker işkence. Bu nesil kimden geldi, kendini bilmez, binlerce. Ermeni’ye çanak tutan beyinler: Biz Tarih’i çok iyi biliyoruz, eğrisiyle doğrusuyla. İki yüzlülük yapmayın, kim olduğunuz ortada. Adınız Mehmet, Ali, Serdar, Doğan olabilir. Gönlünüz Ermeni olmuş, kalbinizde ihanet. Soykırım Millet’ime yapıldı, yanılmayınız, Tarih sizleri lanetleyecek, bunu çok iyi anlayınız. Mehmet Macit 24.04.2010 Biz Ermeni’yiz diyerek yürüyenlere. |
BENİ 1915 TE ERMENİLERİN TÜRKLERE YAPTIĞI ZULMÜ YENİDEN HATIRLATTI
YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM
SELAMLAR