Portakal ağacı sar kollarınla beni
Sar beni unuttur kimsesizliğimi
Unuturum belki çaresizliğimi
Portakal ağacı sar kollarınla beni

Dün akşam yine tellendi sevdam
Yine efkârlandı can
Yine sardı umutsuzluk her yanımı
Yine çaldı yalnızlık senfonisini

Portakal ağacı sar kollarınla beni
Sen ki hayata bağladın bunca zaman
Sen ki aşık ettin çiçeklerine ,kokularına
Sar şimdi sımsıkı bırakma beni

Sar saçlarım portakal çiçeği koksun
Sar nefesim portakal çiçeği dolsun
Portakal ağacı sen anlarsın ancak beni
Sen tanırsın ancak bendeki beni

Ya terk edilmişliklerimi
Ya kimsesiz virane hallerimi
Kime söylerim ben portakal ağacı
Dertlerimi kederlerimi………….

Ahhh portakal ağacı ah sar kollarınla beni
Sende bırakma gitme başkaları gibi

BEYHAN DOĞAN