PUSULASIZ BİR TEKNEYİMPusulasız Bir Tekneyim Duman bürümüş dağları, tepeleri Ormanın üstünde bir gümüş deniz Bulanık azgın seller üzerime geliyor Ufukta incecik çizgi bir kızıl ışık Yırtmak istiyor cılız solgun şafağı Diller lal olmuş dudaklar kurumuş Pusulasız tekneyim yönünü şaşırmış Deniz, o gizemli derin mavi serinlik Nerede kumsal, gözlerin aradığı güzellik Pencereler kapalı perdeler hala uykulu Biliyorum buralar ben gibi tek başına, ıssız Ah! Bir bozuluverse neşeli kuş cıvıltılarıyla Patlayan tohumların gürültüleriyle sessizlik Öyküler yol bulur çıkardı beynin labirentinden Ezgilerle şiirler çağlardı lal olmuş dillerden. Dinmez ER / Çeşme / 2011.05.11 / |