HÜZZAM
Aşk düşüp parçalandı.
Kristal vazo gibi, Bu bayram sabahın’da, Yalnızlık koridorun’da. Gökyüzü ağlıyordu. Yuvasını arayan, Kuşlar gibi sessizce, Parlayan dolunay’da. Islak kumlar dağıldı. Dalgaların koynun’da. Güneş doğdu ve battı. Çaresiz sevdalar’da. Utlar mızraplıyor’du, HÜZZAM’I hasretinle. Artık çare olmuyor’du, Sensiz solan günlerime. 07.12.2008 İPEK ASYA |