Gecenin Aşk Tutulması
Gecenin Aşk Tutulması
Biz çok külfetlendik sanki, bu yaz yaklaştıkça aşk’a. Kalemim karanlıktayken, yazıyor seni bir başka. Dolunay’a bakmıyorum, senden bir başkası laçka; Bugün sanki daha sakin, Gecenin Aşk Tutulması. Beni benden çalıyor hep, görgüsüzce satırlarım. Her bir yazdığım satırda, benliğini hatırlarım. Konusu mühim değil ki, yetiyor seni sorması; Beni benden aldığında, Gecenin aşk tutulması. Ah kalemin kumarbazı, ettin artık beni bak sen. Körkütük bir birikimim, korkum kaybın uluması. Nesil atladıkça dünya, çoğalıyor bak aşk esen; Senle bugün ayrı esti, Gecenin aşk tutulması. Uyukladı sanki Oğuz, bir vardiya nöbetinde. Bu sana son cümlelerim, bir kandilin ertesinde. Işık yavaştan vurmakta, odamın sen perdesinde; Bana aşkı sen yazdırdı, Gecenin aşk tutulması. Oğuz KARABULUT 04.06.2011 05.36 |