MASAL
Issız ülkesindeyiz kalbimizin,
Sert esen rüzgârların, Sevişen insanların ülkesinde. Yoksullukların unutulduğu, Ölesiye umutlara bağlanışın, Kovuklarda aranışı mutluluğun Hepsi bu ülkedeydi. Önceleri çok önceleri idi: Nehirler üstündeki evler, insanlar. Ve mehtabın bulutlara bel bağlayışı niyeydi? Tutkuların en içlisi, sevgilerin en güzeli Gizli olmalıydı o evlerde. Güneşler, mehtaplar ve ikimiz Başka dünya yaratırdık, Başka özlemle dolardı içimiz. Sen, sen çok şeydin. Tatlılığın, hasretin, acının hep sende oluşuydu Beni yıkan. Kaleler, askerler ve bahçesi sarayın Tüten ümitlerimizin otağıydı... Sen çok uzaklarda o ülkede misin? Şövalyeler mi giriyor şimdi odana? Kadir ACI /KURTALAN |