Masal
Issız ülkesindeyiz kalbimizin
Sert esen rüzgârların Sevişen insanların ülkesinde Yoksullukların unutulduğu Umutlara bağlanışın ölesiye Kovuklarda aranışı mutluluğun Hepsi bu ülkedeydi Önceleri çok önceleri idi Nehirler üstündeki evler insanlar Ve mehtabın bulutlara bel bağlayışı niyeydi? Tutkuların en içlisi sevgilerin en güzeli Gizli olmalıydı o evlerde Güneşler, mehtaplar ve ikimiz Başka dünya yaratırdık Başka özlemle dolardı içimiz Sen, sen çok şeydin Tatlılığın hasretin acının hep sende oluşuydu beni yıkan Kaleler muhafızlar ve bahçesi sarayın Ne yazık ki tüten ümitlerimizin otağıydı Sen çok uzaklarda o ülkede misin? Şövalyeler mi giriyor şimdi odana? KADİR ACI, KURTALAN, 1972 |