Yaprak Düşerken
Acı rüzgâr eser her sonbaharda;
Yağmur da çiseler güneş doğsa da. Umudu, sararıp uçuşan yaprak Çalar ve tüketir, menzili toprak! Herkes kaderini yaşar ve göçer… Tadı kalmadı ki suyun ve aşın; Rolünü yaparken pek düşün taşın. Özünü, inleyen nağmeyle hüzün Sarsar ve yıpratır, korkmasın gözün! Herkes kaderini yaşar ve göçer… Takdiri Hak’tandır hayrın ve şerrin; Sabırla dinmeli coşkun ve fevrin. Yüreği, sarsılmaz inanç membaı Besler ve ısıtır, terk eyle kahrı! Herkes kaderini yaşar ve göçer… Zamanın akışı çözümdür belki; Yaşatan umuttur, ölüm de ne ki. Dimağı, güçlenen derin düşünce Yakar ve ışıtır, ayar pek ince! Herkes kaderini yaşar ve göçer… 05.03.2008 (Güncelleme: 25.07.2011) |