SEN YOKSUN
Bugün yine hüzünlendim
Sen yoksun diye Yine geldin hayalime Sana gelme dediğim halde Düşüme girme. Hani beni üzmezdin Üzüyorsun işte Ben hep ağlıyorum Sen yoksun diye Ben sana demedim mi Beni bırakıp gitme diye Sana kaç kere söyledim Her gece ağlıyorum Sen yoksun diye Bugün yine üzüldüm Benden kaçıyorsun diye Sokuluyorsun köşelere Özlüyorum seni yine Sessizce ağlıyorum SEN YOKSUN DİYE………… E. ÜZÜK |
çemberimde gül oya...gülmedim doya doya...
...
karışıp ayrılığa
gittin ya hayatımdan
kaç kere..? / (bilmiyorum)
sayamam seni
bir gizsin ki içimde
esra-r-lı bir biçimde
(bilmesinler) / aleme yayamam seni
can olmuşken sen bende
canımdan en içerde
(sen de bilme) / kendime diyemem seni
...
* meğer bir çalıkuşu imiş o, yalnızlıkta
bir başına, öyle tek! / adamsızlıkta
(dünden ’ pes ’ karanlığa, ışıksızlıkta)
dönüşü bana iken..adımsızlıkta
şiir yazmak mı çare..? / anlamsızlıkta
-ESRA- dedim, (artık geç!..) kararsızlıkta
(ve ziyan akıllara..zarar/sızlıkta)
.....ne önemi var..? neye yarar..?/sızlıkta
// biliyor, biliyorum //
şimdi
beni affetmek...? / ??? / imkânsızlıkta...
...
yıllar sonra -affettim- desen bile nafile!
iyisi mi hiç deme..duyamam seni
KARŞI KARŞI DURURKEN YÜZÜNE HASRET KALDIM
AL BENİ, KIYAMAM SENİ.............(Anonim)
* yaşadıkça / bir Esra'm vardı bir zaman..ona yazdığım şiirdi..
ve o ismi (ESRA) orada görünce öyle...dayanamadım
şiirimi ekledim buraya da..teşekkür ederim_