fasit bir terennemünün ayak izleri soluduğum
reddediyor açlığım metanet telkinlerini
yüzüme düşmüş aysberg soğuğu
sevdim seni
adı soyulmamış kabuk gibi
içine giren kurttum
ne doyabildim sana
ne de yarana...





/aslolana abanırken ağrılı anılar****
an aralanır alacanın açılacak alfabesinden
artık!
ateşe asılacaktır anka ayazı /



daha en başından başlamış şair zihni çelmelemeye.
ve sanatsal bir girizgaha nihilist düşünler asmış çengellere...
a ve n ile yapılan ses oyunlar muazzam olmuş
ve rüzgârı ateşe üfleyerek ters tezahür sokmuş akıllara.
burada 'anka ayazı' belki sadece şairin bilebileceği belki de özel anlam içeren bir sözcüktür.
ben bölümü, dinginleşen bir fırtınadan sonra mırıldanılan bir umut türküsü okudum...



üşümeyi giyindiğim yerde****
boşluğun iki yakasını tutan
sayıklamalarım başlar
sonrası
kızılca kıyamete
cennet nefesi sağmaktır
kimbilir!


üşümeyi giyindiğim yerde!*****

beş yıldızlık bir imge. soyut bir tabirin gerçeklik ve hissettirme yansımasına ve becerisine kocaman tebrikler...

ve; cennet nefesi sağmak****
bu da hayli özgün bir imge . şiir bahçesine dikilen adı bilinmedik bir çiçek gibi
hem zihinsel hem görsel platform peyzajı muazzam. sonundaki ödüle yürürken çekilen acılar değer...



ve şiirdeki en sanatsal ve parlak dize; ki ''ö'' harfi zaten kelime seçer ce zor bir harfimizdir.

ötre örter örselenmişliğimin öykünmelerini*****

yalnız bence, ''örselenmişlimin öykünmeleri'' değil de öykünmesi ya da öykünüşü olsa daha iyi olurmuş çünkü tekil çoğul çarpışması olmuş gibi..




donanımını zaten bildiğimiz şair sıradan dzilişleri aşmı çoktan. hem kelime dağarcığı hem de zihninden elime melekelenmiş
kalem şiir adına üst düzey söylemlere taht kurmuş bellek tutmuş. sanırım ustalık dediğimiz de o. yani söyleyeceğini
ifade etmek dışında ekmeğin üzerine balı da sürerek afiyetlere sunar gibi;

yadigâr üşümüşlüğümün mahzenine****
kurşun sıkar kaygılarım
hadi yaşam!
terleyen gamzelerime kan/at ol
sür süvarilerini surlarımın silüetine


yine boşu yok şahane dizgiler.
yadigar üşümüzşlüğün mahzeni! akıl saran zihni yoran bir imge daha. hem şiirsel söylemi çok iyi hem de yarattığı metaforun
titremesi okura geçiyor. bu da kelamın kuvvetindendir...
ayrıca bir çoğumuzun yanlı yaptığı hatta bilmediği kelimede / işaretinin doğru kullanım versiyonuda örneklenmiş
kan/at bölmesinde. hatta burada iki değil üç anlam var.

1- kanat (uçmak anlamlı ki esas mana bu zannımca)
2_ kan at manasında
3_ at binek hayvanı olarak

öyle bir alt dize konumuş ki; buradan iki anlama da uyar bir ustalık konuşturmuş şair. kanat ol
ve ar ol ile alt dizedeki

sür süvarilerini surlarımın silüetine!

hangisini seçersek anlamlı bir dizgi oluyor. bir özel tebrik daha ...


ve final;

kavgamın dipsizliğine astığım
tüm çığlıklara and olsun ki
ruhumdaki salıncağın ipini keseceğim usul usul
sığınıp gecenin koynuna
gönüllü tutsaklığın kanına gireceğim
sessiz
sessiz...


öncelikle affınız olursa ''and olsun'' zayıf bir kelime bence yakışmamış yerine.
yine final bölüm olarak gayet iyi olsa da bence üst bölümlerdeki anlatının dışında olmuş gibi.
ya da ''üzerini tam giyinememiş''.. gerçi ''gönüllü tutsaklığın kanına girmek'' de bir yönden
yukarıdaki çağrıya destek olmuyor değil. en iyisi ukalalığı burada kesmek .:)




yazdıklarınızın tümü gibi; bu da gayet kuvvetli; hem edebi hem söylem olarak usta işiydi.
çok laf yalansız olmaz ya! bu kadar lafı güzaftan sonra şiir yüreğinize sığınarak hatalarımın yanına kucak dolusu
tebriklerimi bırakırım bir kere daha...


saygılar