Çocukluğum
Dar bir sokakta geçti
Dar çerçeveli, Dar bir evde... Geniş olan umutlarımızdı, Geniş olan hayallerimiz Ve ellerimiz.. Kimsecikler bilmezdi kederimizi Kimsecikler duymaz. Küçüktük , Minicik odamızın Taze alevlerle yanan Sobasına üşüşürdük. İçin için yanar tutuşurduk. Kor olurduk Ve uyurduk. Bilmediğimiz diyarların Işıl ışıl caddelerinde, süslü vitrinlerinde Gezer gezer dururduk. Uyandık bir gün O diyarı bulduk Deniz avucumuzdaydı Gökyüzü soluğumuzda. Kederimizi bilmez kimsecikler hala Ama Mutluluk Ne bugünümüzde Ne yarınımızda... Filiz Özkılıç |
yüreğiniz var olsun
yüreğinize kaleminize sağlık