Hayalsiz Kaldım
Kapkara geceler benim ilimde
Gün aşıp geçince hayalsiz kaldım Boğulur heceler artık dilimde Tuhaf bir biçimde hayalsiz kaldım Dünyanın dönmesi beynimde kuşku Örümcekler sarmış yarında ufku Kanmıyor bir türlü ölüme uyku Acılar içinde hayalsiz kaldım Yedi düvel benden kinini saklar Şen şatır bilcümle temelsiz halklar Demişler ki onu teneşir aklar Dost gıybet edince hayalsiz kaldım Bilge Kaan Atam yurdumdan sürgün Yağız yerim kurak gökyüzüm durgun O kutlu yolbaşçı zamansız bir gün Uçmağa varınca hayalsiz kaldım Ben ki Mahşer-i Türk’üm Türk’ü sevmezler Bahçemden papatya , çiçek dermezler Öküzler elmasa değer vermezler Değersiz kalınca hayalsiz kaldım |
güzel ifade
daim ol