ANNEME MEKTUP
Bu akşam nöbetteyim
Hava çok soğuk Rüzgar uğulduyor Karlar üstünde Ben üşüyorum Ben donuyorum anne. Bu akşam nöbetteyim Karakol biraz uzakta Pür dikkat bekliyorum vatanı Elim tetikte.. Üşüyorum hava çok soğuk Üşüyorum.. donuyorum anne. İçimde bir korku var Bir tarifsiz endişe.. Derdim çok büyük ama Kimseye bir şey diyemiyorum anne Diyemiyorum işte. Biz burda çok güzel eğitildik. Bu vatana canımız feda Bir karış toprağını bile Düşmana bırakmayacağız diye Namusumuz üzerine yemin ettik. Yemin ettik anne... Ama, korkuyorum... Çok korkuyorum anne Bir gece ansızın Baskın yediğimizde Yada... Nöbette..devriye gezdigimizde Hain pusudaysa düşman Korkuyorum.. çok korkuyorum anne. Korkum... Düşman değil bilirsin... Korkum... Çatışma değil, Korkum ;.. Vurulup,şehit olmak hiç değil anne. En büyük korkum... En büyük endişem Çatışma anında Nişan aldığımda Kurşun sıktığımda Karşımdaki düşman Ya abimse anne Ya abimse... |