Oyunun adı sonbahardıBir perde açıldı,hayatın sonbaharında, Son bölümüydü hayatın. Oyunun adı sonbahardı, Dramayı seçtik oyunların içinden, Ne romantik olabildik,ne de komedyen, Aşkı oynayamadık,yüreğimiz yetmezdi, Sevdaya sınır koyduk,fazlasını kaldıramazdık. Mutluluğu yakıştıramadık bile, Drama da böyle rol olmazdı, Zaten… Perde açıldı, başladık oynamaya, Sahnenin son oyunuydu,ayrılık, Öyle içtendi ki oyun,çıkmıştık kendimizden, Ağlattık seyirciyi,bizde seyirciye katıldık, Ağladık hep birlikte,katlanmadı çoğu yürek ayrılığa Ama biz ayrıldık işte…. Sahne tamamdı, Perde kapanacaktı, İyi oynamıştık rollerimizi, Yan,yana,göz,göze,hatta diz,dize, Seyirciler ayakta alkışladı bizi, Bilmem kaç dakika… Mutluydu seyirciler, Amacımız da buydu zaten, Seyircinin mutlu etmekti, Başardık bak işte… Perde kapandı sonunda, Kala kaldık,perdenin arka yüzünde. Kimimiz mutlu,mesut, Kimimiz virane… Seyirciler boşalttı salonu,güle oynaya, Sıcak yuvalarına doğru,yüzlerinde tebessümle Biz ,içimizdeki ateşle.. Sessizce yığılıp kaldık sahnede Ne bilsin seyirci,içimizde ki fırtınaları, Nereden anlasınlar ki, Biz yüreğimizi oynamıştık. İzleyenler mesut oldu ya, Kendimizi düşünmedik bile. Sonra; Bir birimizi suçladık, Sen istedin yok ben istemedim bu oyunu, Dercesine… Çıktık sokaklara,sahneden, Çıkmazlarda yol ararken, Birbirimizden farklı değildik,aslında… Birimiz yerlerde,birimiz göklerde, Kanayan,kırılmış kalplerle… Arayamaya başladık bir başka sahne, Yaralı yüreğe kim girebilirdi ki,yada kim girerdi ki… Kim bilir,belki bir gün, Bir sahnede,aynı rollerle, Çıkarız seyircilerin karşısına, Mutlu olmaları için, Biz kendimizi hiç düşünmeksizin…. Yine yüreğimizi oynarız, Seyirciler mutlu olsun diye…. 12.02.2011 Küçük Ali Yıldırım |
Bir sahnede,aynı rollerle,
Çıkarız seyircilerin karşısına,
Mutlu olmaları için,
Biz kendimizi hiç düşünmeksizin….
Yine yüreğimizi oynarız,
Seyirciler mutlu olsun diye….
Kutlarım çok hoştu dizeler...
Hayat bir sahne oyuncular hepimiz...oynuyoruz işte ne çıkarsa şansımıza artık...çok selam...