UZANIR GÖNLÜMDEN ÖTE
UZANIR GÖNLÜMDEN ÖTE
Uzanır gönlümden öte, Yollar leyladan Mevlâya. Yanıp kavrulur sine, Çöller leyladan Mevlâya. Sensiz hayat mı olurmuş? Kanım akıp durulurmuş, Haber diye verilirmiş, Diller Leyladan Mevlâya. Sen bir başka leyla oldun, Kendimi çölünde buldum, Buket diye kalbim yoldum, Güller leyladan Mevlâya. Yanmak avutmiyor beni, Terk mi etsem bu bedeni? Mevlâm versin bana seni, Kullar leyladan Mevlâya. Gece gündüz gözümdesin, Dışta değil özümdesin, Söylermisin bende nesin? Hâller leyladan Mevlâya. Leyla demem lafta benim, Eses yârin belli canım, Çetinkaya ettim yemin, Zûl’ler leyladan Mevlâya... Ömer Çetinkaya Congeri |