NEFRETİM
NEFRETİM
Hiç bir şeyi unutmam. Ne yapılan iyiliği, Ne de uğradığım ihaneti. Kor olur gözlerim. Dev bir yangın gibi, Yakarım! Önce kendimi sonra çevremdekileri, Bencilliğim bundandır, Yaşadığım ihanetlerdendir. Kimsenin bilmediği içimdeki sestendir. Affetmeyi bilmem, İşte bu yüzdendir nefretim. Zaman geçmez bazen. Ellerimde parçalanır hatıralar. En son ne zaman ağladım bilmiyorum, Başımı yaslayıp ağlayacak bir omuz, Yoktu bazen. Kimsenin beni anlamadığını düşünürdüm. Alın yazısı deyip atamıyorum bir kenara Yaşadıklarımı silemiyorum. Beynim, kalbim karmakarışık. İşte bu yüzdendir nefretim… |