AvratTüm aylığı aldın, koydun çantana, Şaşırdıım ben seni, neyleyim avrat. Gece gündüz yapıp, durdun tantana, Şaırdırdım ben seni, neyleyim avrat... Sanarsın prenses, dik gezer başı, Birazcık yan bakar, gözleri şaşı, Her sabah yaptığın, bir bulgur aşı, Şaşırdım ben seni, neyleyim avrat... Her yerde ellere, hep beni taktın, Sen ise kenardan, seyrime baktın, Ateş oldun her gün, bağrımı yaktın, Şaşırdım ben seni, neyleyim avrat... Çaresiz dert oldun, başıma çöktün, Azar azar her gün, saçımı döktün, Hastalık bilmezdim, ömrümü söktün, Şaşırdım ben seni, neyleyim avrat... Sığmıyor kapıdan, göbeği şişman, Bir kusur işlerse, olmuyor pişman, Uğraşır benimle, sanki bir düşman, Şaırdım ben seni, neyleyim avrat... Tüm gizli sırrımı, götürdün sattın, Diken oldun her an, bağrıma battın, Yatakta sırtını, çok döndün yattın, Şaşırdım ben seni, neyleyim avrat... Dikişden habersiz, hiç bilmez yama, Düşürdün Remzi’yi, vicdansız gama, Mahkum yapıp seni, attırsam dama, Şaşırdırdım ben seni, neyleyim avrat... NOT: Şiire gönül vermiş değerli dostlar...... Şiirimin konusu gerçek bir hayat hikayesi. Kısacası kapı komşumun acı feryadını dile getirmeye çalıştım... |
Hayatta bazı şeyler var, ne onlarla ne onlarsız :D