BOŞA BE GÖNÜL
Ben bir dostuma yaranamadım
Dost bağında da barınamadım Kime ne ettimse hiç bilemedim Senin bu halların neçe be gönül Çalışır didinirim ben dostluk için Yarayla bezenmiş hep içim dışım Ayaz vurmuşda bitmiyor kışım Senin bahar görmen heçe be gönül Uğramaz yolları bir an olsun bana Ben giderim onlara hep yana döne Azrail başucumdan gitmiyor yine Ölümden öteye yolun çıka be gönül Bakarım aynaya eskimiş yüzüm Ağlayı ağlayı az görür gözüm Benim bu derdime varmıdır çözüm Yine hançer döner içe be gönül İyi günümde de dostlar çoğumuş Devranim dönünce hepsi soğumuş Gözyaşımdan başka dostum yoğumuş Akıllar ermiyor böyle işe be gönül Garip Ömür vefasızlardan yaralı Allah etmez bizi onlardan aralı Dost dediklerim beni vurdu vuralı Dökülür al kanların boşa be gönül |