İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
gülmeyen gözler
mehmetmacit
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1547 okunma
mehmet macit
 gülmeyen gözler
Uzun bir süre, izledim seni.
Konuşan dudakların aksine, Susan, Siyah, güzel gözlerini. Gördüm, Gözlerindeki o derin gölgeyi. Ay ışığında, göl yüzeyinde dans eden, Ağaç gölgeleri gibi, Yansımış gözlerine, hayatın acı dolu izleri. Karşımda, rüzgarın çıkardığı ses misali konuşan, Zaman, zaman gülümseyen yüzün aksine, Gülmüyordu O gözler. Sen ki, hayat mücadelesini kazanmaya çalışan, Yaşamını başkalarına adayan, Sevginin anlamını dahi unutan, Ey kadın! Senin kıymetini, kim anlar acaba! Sen ki, saygıların en büyüğünü hak ederken, Önünde eğilmek bile az. Boşuna saklıyorsun yaşadığın fırtınaı, yürek sızılarını. Geçmişin resmini çizmekte, Siyah güzel, gülmeyen gözler. Mehmet Macit 06.09.2008 İzmir |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
gülmeyen gözler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 25.5.2011 15:12:53
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1547
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.