aşk şiirde büyür..
tekir kedinin
patilerine düşmüş bir yumak gibi geceye dolanır hüzün... gece gözlerine dolanır gah kahve gah yeşil bir dal kırılır en ince yerinden... mesnetsiz bir sav gibi bir başına ürkek ve sahipsizdir hüzün... gül/i rana günbatımında açar kapanırken bütün perdeler sımsıkı son perde son kara bir perde çekilir trabzanı çoktan yosun tutmuş bir hayata.. ezilmiştir gül.. sarısında kanarken hüzün alında sevda yanar ve bir ağrı gibi şiire dökülür aşk.. aşk şiirde büyür.. 24/05/2011 ödemiş |